Io: la studentessa

Ik ben hier nu 4 dagen en ik voel me eigenlijk al best thuis. Ik weet ook dat dit een reden heeft. Ik heb namelijk al een aantal hele aardige mensen ontmoet, waar ik het goed mee kan vinden. Nou ja, eigenlijk meerdere redenen: ook doordat de school erg leuk is, evenals de lessen. In deze blog zal ik dan maar wat meer vertellen over de school, de leraren en de studenten natuurlijk.

De school is een groot wit gebouw, met drie verdiepingen. Ik weet nu ook al dat ik een conditie als een paard ga opbouwen hier, want ik loop elke dag 20 minuten naar school (en weer terug). En ik moet een paar trappen op naar mijn klaslokaal. Daarbij komt nog eens dat we vrijwel elke dag de stad wel ingaan. De klaslokalen zijn vrij klein, maar aangezien je meestal maar met een stuk of 8 studenten in een klas zit, is het prima. De leraren kunnen allemaal Engels en Italiaans, maar in de lessen spreken ze altijd Italiaans. Als je het niet begrijpt kun je het wel in het Engels vragen, maar dan probeert ze (of hij) het met Italiaanse woorden of met handgebaren te omschrijven. Dit kan natuurlijk wel eens leuke momenten opleveren, aangezien veel mensen de handgebaren nodig hebben. Wat dat betreft geef ik ze een klein applausje: ze gaan heel creatief met de woorden om.

Tot nu toe hebben we elke les wel een gesprekje gemaakt, waarbij je dus moet indenken wat iemand in een situatie zou zeggen. Voorbeeld van dinsdag: je wilt schoenen kopen in een schoenenzaak: wat zou de klant zeggen, en wat de verkoper. Het is een hoop gokwerk in het begin, maar ze helpen je goed. (Vrijwel alles gebeurt trouwens klassikaal). Vervolgens kijk je samen nog naar de grammatica. Een ander onderdeel kan zijn: een luisteroefening, een leesoefening of een spel. Nou vraag je je natuurlijk af: ‘Spel, huh, wat dan?’. Voorbeeld van gisteren: het ouderwetse galgje! Nou wordt dit in Italië blijkbaar niet met een galg en een mannetje gedaan, maar met een stopbord… Ik heb het ook niet bedacht.. Eigenwijs als ik en mijn medestudent waren, hebben we gewoon maar galgje gespeeld. Zo leer je Italiaanse woorden kennen. (For the record, de gemiddelde leeftijd ligt niet op 8 jaar, maar op een jaar of 25).

Voor zover de les, nu de studenten. Wat ik van het welkomstpraatje van de eerste dag onthouden heb, zitten er op die school een stuk of 2000 studenten (nou lijkt mij dit vrij veel voor de grootte van de school, maar oké, misschien heb ik het verkeerd verstaan en zijn het er 200, wat me logischer lijkt eigenlijk..) en 83 nationaliteiten. Dit kan ik begrijpen, aangezien in mijn klas al 7 verschillende nationaliteiten zitten: Filippijns , Zwitsers, Pools, Japans, Zweeds, Dominicaans (een eiland bij de Cariben) en natuurlijk Nederlands. Op dit moment ga ik veel om met de Zweedse jongen, het Japanse meisje en een Zwitsers meisje uit een andere klas. Nou kan ik jullie volgende week waarschijnlijk nog meer nationaliteiten voorschotelen, aangezien ik vanaf maandag al naar niveau 2 mag! Zijn jullie niet trots op me?

Er zijn nog zoveel dingen te vertellen, maar ik vertel jullie gewoon alles beetje bij beetje! Tot nu toe wil het aardig om om de zoveel dagen wat te schrijven, maar ik weet niet of dat altijd gaat lukken.. Ik ga in ieder geval mijn best doen! Trouwens, als het goed is ga ik morgen met school naar Napels en Pompei, dus daar komt dan sowieso een verslagje van!

Baci,

Hanneke