Oggi: Napoli e Pompei!

Ik kreeg vandaag een soort déjà vu.. Er schetste zich namelijk gelijk een beeld in mijn hoofd van een schoolreisje. Waar je met zijn allen enthousiast de bus in duikt, om er aan het einde van de rit volledig gaar uit te komen en juist dat enthousiasme ver te zoeken is. (Voor de mensen die zo’n excursie mee hebben mogen maken: België in de 3^e (?), bijvoorbeeld).

Vandaag was de bestemming Pompei, en vervolgens Napels. Inclusief een plaspauze, waren we zo’n 3 uur onderweg naar Pompei. Gelukkig ging het parkeren van de bus en halen van de kaartjes vrij snel. Ondertussen was het ook opgehouden met regenen, wat bij mij ook gelijk voor een opklaring van mijn humeur zorgde. Ik zag de bui namelijk alweer hangen: de hele dag rondlopen in de regen. (Voor de goede lezers onder ons: let op de woordspelingen! :D)

We kregen als gids een oude man toegewezen die, speciaal voor ons amateurs, langzaam Italiaans praatte zodat we het konden begrijpen. Alsnog heb ik niet alles meegekregen, maar de essentie en de (meeste) grapjes gelukkig wel. Ik zeg erbij de meeste, want soms moest iedereen lachen om die man, en stond ik daar ook wat schaapachtig te grijzen. Bij mezelf denkende: Haha, leuk, uhm,.. waar gaat dit over?? Na een tocht van twee uur (als het goed is kan ik ook foto’s op deze site zetten en staan ze er zo bij), langs alle grote bezienswaardigheden, was het tijd om te lunchen. De meesten gingen naar een restaurant om daar wat pasta of een pizza te eten, maar mijn lieve gastvrouw had broodjes voor mij gemaakt. En dan niet een simpel broodje kaas, nee, met mozzarella, tomaat, rucola, vlees, Parmezaanse kaas, enz. Wat is het toch een schat.

Na een klein reisje van een half uur kwamen we aan in Napels. Nou moet ik zeggen dat ik niet zo’n heel goed beeld van deze stad had. Verwaarloosd, overal afval, een beetje slonzig. En dat bleek ook (gedeeltelijk) waar. Begrijp me niet verkeerd, er is genoeg te zien en te doen, alleen de hele stad straalt mistroostigheid uit. Het afval was gelukkig al weg, ik had blijkbaar onder mijn steen niet meegekregen dat dat al opgeruimd was. De binnenstad is wel gezellig, met allerlei kleine winkeltjes, en een gebouw vond ik zeer bijzonder. Het is een kerk, gebouwd als een soort mix van het Pantheon en San Pietro. (Zie de foto) Om 5 uur moesten we ons allemaal weer bij de bus verzamelen voor de terugrit. Toen ze onderweg vroeg of er iemand nog pauze wilde, riep er gelukkig niemand: ‘Si!’, dus we konden rustig doorrijden. Hierdoor waren we om half 8 weer in Rome en kon ik om 8 uur alweer aanschuiven voor het eten. Nu ik er aan denk zal ik daar ook een keer wat over schrijven, het eten hier. Ik was doodop en toen Katja (een Zwitsers meisje dat niet meegeweest was die dag) belde of ik nog uit ging, sloeg ik dat dan ook beleefd af. Juist, partyanimal Hanneke sliep op een zaterdagavond al om 10 uur, het is toch van de zotte…

PS Ik ben er nog niet uit hoe ik op een handige manier foto's hierop kan zetten, dus die houd je nog van me tegoed. Of je moet kijken op: http://picasaweb.google.com/Hannii91/FotoSRome#