La chiesa pìu bella!

Ik ben het weekend eens cultureel bezig geweest. Ik had natuurlijk wel goede voornemens voor ik hier naar toe ging: ontzettend veel kerken, monumenten en ander oud spul bekijken. Nou heb ik dit deels al wel waar gemaakt, maar veel dagen ben ik ook gewoon ontzettend lui. (Lees: als de zon schijnt en het enige wat we doen is kletsen en in de zon zitten). Dit weekend was het weer ook geweldig, maar ik had echt zin mijn geest te verrijken, zoals men dat zo mooi kan zeggen.

Zaterdag ging ik allereerst naar de Santa Maria Maggiore. Een prachtige kerk waar ook nog een leuk verhaal over gaat. Er was namelijk een paus (...of een senator...of een normale man, er gaan verschillende verhalen), die in een droom Maria zag. Zij vertelde hem dat hij op de plek waar er de volgende dag sneeuw zou liggen een kerk moest bouwen. Nou was de nacht van 4 op 5 augustus, dus sneeuw was eigenlijk uitgesloten. Toch lag er een laagje op een heuvel en daar werd dus de kerk gebouwd. Ook het graf van Bernini is daar te bewonderen, alhoewel het bestaat uit een paar regels tekst in een traptrede. Zo'n groot kunstenaar, zo'n klein graf. Maar: denk niet dat dit door hem kwam, door zijn bescheidenheid. Hij ging er zelf namelijk vanuit dat hij een gigantisch monument zou krijgen. Helaas, naar mijn mening verdient hij iets groters dan een paar regels tekst. Toen ik een uur later de kerk weer uitkwam had ik ontzettende honger. Ik wist al waar ik mijn eten zou halen, want er is een pizzatentje met geweldige (en goedkope) pizza's. Ik nam mijn stuk mee en ging in een parkje,vlakbij het Colloseum, in de zon ervan genieten.

Ik had de smaak te pakken en bezocht vervolgens nog een kerk. De Santi Cosma e Damiano. Deze bezit een prachtig mozaiekwerk en een Napolitaanse kerststal. Het was ondertussen een uur of 3 en ik liep naar de Piazza del Popolo, waar ik twee vrienden ontmoette. Samen nog even gewinkeld en 's avonds een filmpje gekeken.

Zondag was alweer een prachtige dag. Maria (mijn gastvrouw) zegt dat dit weer niet normaal is voor maart, en gooide er vervolgens een Italiaans gezegde tegenaan, wat er op neer kwam dat het in Rome in maart altijd regent. We hebben dus geluk. Samen met een groepje gingen we naar een van de mooiste kerken die ik in mijn leven heb gezien: Basilica San Paolo Fuori le Mure. Ook hierover is een leuk verhaal te vertellen. In de kerk zitten in een soort van kroonlijst ontzettend veel cirkels, gevuld met het hoofd van een paus. Alle pauzen (tot aan nu) sieren deze cirkels. Volgens mijn boekje zijn er nog een stuk of 27 vrij, en wanneer ze allemaal gevuld zouden zijn, zou de wereld vergaan. De kerk bezat ook een prachtige kruisgang, en een mooie tuin. Ik raad het iedereen aan hem te bezoeken!

Zo. Hebben jullie ook wat cultuur meegekregen. Moet ook gebeuren, ik neem aan dat niet iedereen zit te wachten op mijn partyverhalen ;). De foto's zijn nog steeds te vinden op mijn Picasa webalbum. De link staat een paar blogs geleden!