Un week-end italiano!

Even een introductie: vorig jaar zat er een jaar lang een Italiaans meisje bij mij op school, genaamd Ania. Ze was in februari weer even terug in Nederland en ik heb haar toen beloofd ook bij haar langs te gaan als ik in Rome zou zijn. Vandaar dat ik afgelopen weekend naar het zuiden ben gereisd, om precies te zijn naar Corato, niet ver van Barletta en Trani. Ik vertrok vrijdagochtend en kwam zondagavond weer terug.

Het was ongeveer 4 uur reizen met de trein. Tenminste, dat stond op mijn ticket. Het bleek iets langer te duren, aangezien er iets mis was met het spoor op een bepaald traject. Nou blijkt dat wel vaker te gebeuren in het zuiden van Italië... Ik moest dus een stuk met de bus en vervolgens weer met de trein. Gelukkig werd ik daar al opgewacht door Ania en haar vader! Ik kreeg ook gelijk bij haar thuis een heel maal voorgeschoteld, de grootte van een avondeten. Gelukkig had ik honger.
's Middags Castel del Monte bezocht, het kasteel dat op de één eurocent van Italië staat. Nou weet ik dat deze in Nederland eigenlijk niet meer bestaan, maar stel, je denkt: 'Die wil ik nog eens zien!'. Dan heb ik er eentje. Moet je natuurlijk wel even wachten tot ik terug ben.

's Avonds werd er een surpriseparty gegeven voor een vriend van haar vriend. Ik moet echt zeggen: die Italianen weten hoe ze feestjes moeten geven! Het was super gezellig en iedereen was sterk onder de indruk van mijn Italiaans. Ikzelf was al lang blij dat ik zo ongeveer verstond wat ze zeiden. Om 12 uur, toen Felice (de jarige job (ik vermeld zijn naam, omdat ik die ontzettend leuk vind! Het betekent namelijk 'gelukkig')) dan jarig was, kwam er ook nog eens een Braziliaanse danseres. Met glitterpakje en al. Dus ook nog even lekker gedanst.

De volgende dag kon ik gelukkig een beetje uitslapen, want 's avonds was het plan om weer uit te gaan. In de middag samen met nog 3 vrienden naar Trani geweest, waar ze me de prachtige zee en haven hebben laten zien! Gelukkig daarna nog even uitgerust, want ik was eigenlijk nog vrij moe van de vorige dag. Rond 10 uur gingen we na het eten naar een café, om wat te drinken met wat andere vrienden van haar. En dan, om 12 uur, was het zo ver: Ania was jarig!! :)
Gelijk weer goed geleerd hoe je 'Welgefeliciteerd' moet zingen in het Italiaans.
Vervolgens vertrokken naar een club, waar het natuurlijk weer vrij laat is geworden.

Om het feest dan compleet te maken, was er op zondag dan dus ook nog Ania's verjaardag. Rond 12 uur eerst een aperitiefje gedronken met haar vrienden en vervolgens de halve middag aan tafel gezeten met haar familie. Ik heb zo ontzettend veel gegeten, het is bijna niet op te noemen. Om een poging te wagen: antipasti, primo piatto, secondo piatto, frutta, dolce, caffè. Ik wist niet dat mijn maag zo op kon rekken.
Voordat ik wegging nog even geslapen en toen kon ik hele traject (auto,trein,bus,trein) weer afleggen. Maar het was het waard, want het weekend was geweldig. Ik ben verliefd op Italië en nu voornamelijk op de mensen. Ze zijn gastvrij, vriendelijk, en ontzettend grappig. Ik hoop snel weer een keer terug te gaan naar Ania!