Daar is hij dan: mijn laatste blog. Mijn stemming op het moment: vrij verdrietig. Ondanks dat ik eigenlijk nog niet echt kan geloven dat ik weer terug ga. Mijn hele leven is hier zo normaal geworden, dat het feit dat ik nu weer naar Nederland ga nog niet helemaal tot mij doordringt. Natuurlijk heb ik ook wel weer zin om iedereen weer te zien, om weer in mijn 'eigen' land te zijn, maar deze vier maanden waren tot nu toe de beste van mijn leven. Ik heb zo ontzettend veel nieuwe mensen leren kennen en nieuwe dingen gedaan.
Voor de gelegenheid zal ik een kleine samenvatting geven.
De eerste dag school, de Irish Pub, AS Roma-Inter, Napels en Pompei, Sicilië, op bezoek bij Ania, Orvieto, het Vaticaan, gids spelen, de stad ontdekken, mijn gastgezin, het eten. Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar dan valt het niet meer onder het kopje 'kleine samenvatting'.
Nou zeggen ze wel dat niemand dit meer van me af kan nemen, maar het liefst doe ik het allemaal gewoon nog een keer. Ondanks dat ik voordat ik wegging mijn twijfels en angsten had, is het alles geweest wat ik me maar had kunnen dromen.... en meer. Nou moet ik zeggen dat deze week me al wel een beetje heeft voorbereid, aangezien Harmen en Tjibbe zondag zijn gearriveerd met de auto. Het is ontzettend gezellig en het voelt ook wat meer als vakantie, wat het misschien wat makkelijker maakt om terug te gaan. Misschien. Waarschijnlijk niet. Ik ben denk ik ook wel een beetje verwend hier. Vier uur school op een dag, leuke vrienden, reisjes, heerlijk eten. Wat kan je je nog meer wensen?
Goed. Mijn koffer is ingepakt. Mijn afscheidsetentje staat gepland. Mijn laatste blog geschreven.
Arrivederci Roma! Mi manchi gia..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten