Daar is hij dan: mijn laatste blog. Mijn stemming op het moment: vrij verdrietig. Ondanks dat ik eigenlijk nog niet echt kan geloven dat ik weer terug ga. Mijn hele leven is hier zo normaal geworden, dat het feit dat ik nu weer naar Nederland ga nog niet helemaal tot mij doordringt. Natuurlijk heb ik ook wel weer zin om iedereen weer te zien, om weer in mijn 'eigen' land te zijn, maar deze vier maanden waren tot nu toe de beste van mijn leven. Ik heb zo ontzettend veel nieuwe mensen leren kennen en nieuwe dingen gedaan.
Voor de gelegenheid zal ik een kleine samenvatting geven.
De eerste dag school, de Irish Pub, AS Roma-Inter, Napels en Pompei, Sicilië, op bezoek bij Ania, Orvieto, het Vaticaan, gids spelen, de stad ontdekken, mijn gastgezin, het eten. Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar dan valt het niet meer onder het kopje 'kleine samenvatting'.
Nou zeggen ze wel dat niemand dit meer van me af kan nemen, maar het liefst doe ik het allemaal gewoon nog een keer. Ondanks dat ik voordat ik wegging mijn twijfels en angsten had, is het alles geweest wat ik me maar had kunnen dromen.... en meer. Nou moet ik zeggen dat deze week me al wel een beetje heeft voorbereid, aangezien Harmen en Tjibbe zondag zijn gearriveerd met de auto. Het is ontzettend gezellig en het voelt ook wat meer als vakantie, wat het misschien wat makkelijker maakt om terug te gaan. Misschien. Waarschijnlijk niet. Ik ben denk ik ook wel een beetje verwend hier. Vier uur school op een dag, leuke vrienden, reisjes, heerlijk eten. Wat kan je je nog meer wensen?
Goed. Mijn koffer is ingepakt. Mijn afscheidsetentje staat gepland. Mijn laatste blog geschreven.
Arrivederci Roma! Mi manchi gia..
donderdag 3 juni 2010
dinsdag 18 mei 2010
Mio tempo qui sta finendo..
Ofwel: mijn tijd hier is aan het eindigen.
Ik heb nu nog welgeteld 17 dagen hier.
Dat maakt me aan de ene kant ontzettend treurig, maar aan de andere kant wil ook wel weer terug naar huis. Het feit dat ik me zo bewust ben van het aantal dagen dat mij nog resteert in Rome maakt dat ik vandaag maar een lijstje heb gemaakt. Een lijstje met wat ik nog wil zien, wat ik nog wil kopen en wat ik nog wil doen.
Ik kwam erachter dat mijn lijstje nog best lang is. Ik kwam er ook achter dat dat niet komt omdat ik mij niet nuttig heb gemaakt hier of omdat ik alleen maar in bed heb gelegen.
Het komt doordat er zo ontzettend veel te zien is in Rome. Zo veel dat je wel meer dan deze 4 maanden nodig hebt om het allemaal te bekijken. Ik ga natuurlijk nog mijn best doen alles wat op mijn lijstje staat af te werken, maar ik zal zeker terug komen naar Rome. Als het even kan ook weer voor langere tijd.
Ik zou ook een lijstje kunnen maken van de dingen die ik ga missen hier. Maar ook die zou heel lang worden. Ik zal toch wat dingen opnoemen!
Ten eerste. Het feit dat je altijd, wanneer je ook maar wilt, iets te doen of te zien hebt. Rome is een openluchtmuseum. Een een gigantische ook. Vooral als je een beetje cultureel ingesteld bent, is het een waar paradijs. Maar ook als je dat niet bent is er nog genoeg te doen. Het nachtleven bijvoorbeeld is ook super. Nou moet ik zeggen dat ik wel vaak in dezelfde bar te vinden ben (dat doe je toch automatisch denk ik), maar dat neemt niet weg dat ik ook verder heb gekeken. Ondanks dat het vrij duur is in vergelijking met Nederland, is het ook veel beter.
Ten tweede. Het eten. Ik hoef er eigenlijk weinig woorden aan vuil te maken, aangezien iedereen de Italiaanse keuken wel eens geprobeerd heeft. Ik bedoel, dat kan toch niet beter! Nou heb ik wel geluk, aangezien ik in een gastgezin verblijf en dus eten krijg. Maria, mijn gastvrouw, kan ontzettend goed koken. Onder het kopje eten valt natuurlijk ook het ijs. Ik weet wel, in Kampen hebben we de Marena, waar het ijs heerlijk is. Maar het valt toch in het niet bij de oudste ijssalon van Rome, Fassi, of de ijssalon bij het Pantheon, waar je kunt kiezen uit 99 smaken. Voornamelijk het feit dat eten hier zo belangrijk is, maakt dat Italië hoog bij mij in het vaandel staat. Ik houd namelijk van eten.
Ten derde. De mensen. Ik moet wel verduidelijken dat ik hier niet alleen de Italianen mee bedoel, maar alle mensen die ik hier ontmoet heb. En dat zijn er nog wel wat. Op onze school zitten veel mensen, uit ontzettend veel verschillende landen. Op die manier leer je nog wel eens wat over andere landen en andere nationaliteiten! Het zorgde er ook voor dat ik niet alleen mijn Italiaans verbeterd heb, maar ook mijn Engels en mijn Duits. Ik kan zelfs wat zeggen in het Zweeds, Spaans, Fins en Zwitsers (zwitsers-duits). Niet veel, maar het is ontzettend leuk om wat van andere landen mee te krijgen.
Mijn conclusie is dan ook: als je de kans hebt, ga naar het buitenland. Ga naar een taalschool, studeer een tijdje ergens anders, of ga alleen op vakantie. Het zorgt er allemaal voor dat je je horizon verbreedt, openstaat voor andere mensen en eens verder kijkt dan je neus lang is.
Ik heb nu nog welgeteld 17 dagen hier.
Dat maakt me aan de ene kant ontzettend treurig, maar aan de andere kant wil ook wel weer terug naar huis. Het feit dat ik me zo bewust ben van het aantal dagen dat mij nog resteert in Rome maakt dat ik vandaag maar een lijstje heb gemaakt. Een lijstje met wat ik nog wil zien, wat ik nog wil kopen en wat ik nog wil doen.
Ik kwam erachter dat mijn lijstje nog best lang is. Ik kwam er ook achter dat dat niet komt omdat ik mij niet nuttig heb gemaakt hier of omdat ik alleen maar in bed heb gelegen.
Het komt doordat er zo ontzettend veel te zien is in Rome. Zo veel dat je wel meer dan deze 4 maanden nodig hebt om het allemaal te bekijken. Ik ga natuurlijk nog mijn best doen alles wat op mijn lijstje staat af te werken, maar ik zal zeker terug komen naar Rome. Als het even kan ook weer voor langere tijd.
Ik zou ook een lijstje kunnen maken van de dingen die ik ga missen hier. Maar ook die zou heel lang worden. Ik zal toch wat dingen opnoemen!
Ten eerste. Het feit dat je altijd, wanneer je ook maar wilt, iets te doen of te zien hebt. Rome is een openluchtmuseum. Een een gigantische ook. Vooral als je een beetje cultureel ingesteld bent, is het een waar paradijs. Maar ook als je dat niet bent is er nog genoeg te doen. Het nachtleven bijvoorbeeld is ook super. Nou moet ik zeggen dat ik wel vaak in dezelfde bar te vinden ben (dat doe je toch automatisch denk ik), maar dat neemt niet weg dat ik ook verder heb gekeken. Ondanks dat het vrij duur is in vergelijking met Nederland, is het ook veel beter.
Ten tweede. Het eten. Ik hoef er eigenlijk weinig woorden aan vuil te maken, aangezien iedereen de Italiaanse keuken wel eens geprobeerd heeft. Ik bedoel, dat kan toch niet beter! Nou heb ik wel geluk, aangezien ik in een gastgezin verblijf en dus eten krijg. Maria, mijn gastvrouw, kan ontzettend goed koken. Onder het kopje eten valt natuurlijk ook het ijs. Ik weet wel, in Kampen hebben we de Marena, waar het ijs heerlijk is. Maar het valt toch in het niet bij de oudste ijssalon van Rome, Fassi, of de ijssalon bij het Pantheon, waar je kunt kiezen uit 99 smaken. Voornamelijk het feit dat eten hier zo belangrijk is, maakt dat Italië hoog bij mij in het vaandel staat. Ik houd namelijk van eten.
Ten derde. De mensen. Ik moet wel verduidelijken dat ik hier niet alleen de Italianen mee bedoel, maar alle mensen die ik hier ontmoet heb. En dat zijn er nog wel wat. Op onze school zitten veel mensen, uit ontzettend veel verschillende landen. Op die manier leer je nog wel eens wat over andere landen en andere nationaliteiten! Het zorgde er ook voor dat ik niet alleen mijn Italiaans verbeterd heb, maar ook mijn Engels en mijn Duits. Ik kan zelfs wat zeggen in het Zweeds, Spaans, Fins en Zwitsers (zwitsers-duits). Niet veel, maar het is ontzettend leuk om wat van andere landen mee te krijgen.
Mijn conclusie is dan ook: als je de kans hebt, ga naar het buitenland. Ga naar een taalschool, studeer een tijdje ergens anders, of ga alleen op vakantie. Het zorgt er allemaal voor dat je je horizon verbreedt, openstaat voor andere mensen en eens verder kijkt dan je neus lang is.
maandag 10 mei 2010
La famiglia per sempre
Na ze 3 maanden niet gezien te hebben, was daar dan op maandag deel 1 van mijn familie: vader, moeder en zusje! Ik moet zeggen, het was heel apart om ze opeens te zien. Je bouwt namelijk een heel ander leven op, waar je familie dan niet in voorkomt. Als ze er opeens wel zijn is dat vrij apart!
Dat wil niet zeggen dat het niet ontzettend leuk was.
Het is me vooral ontzettend bevallen gidsje te spelen. Ik ken Rome nu aardig en aangezien ik ook nog wel cultureel aangelegd ben, weet ik meestal ook nog wel wat te vertellen over de verschillende monumenten. Mijn ouders hadden Rome nog nooit gezien, dus alles was indrukwekkend. Alle bekende monumenten kwamen aan bod: Colloseum, Forum Romanum, Pantheon, Trevi fontein, Vaticaanstad. Donderdag kwamen dan mijn broer en zn vriendin aan. Ook zij waren nog nooit in deze geweldige stad geweest, dus ik kon mijn gidskwaliteiten weer gebruiken!
Zelfs ik heb nog nieuwe dingen gezien op mijn weg door Rome. Daarbij was ik deze maanden ook nog niet in het Vaticaanse museum geweest, dus dat kwam mooi uit. Eigenlijk voelde het voor mij ook als een soort vakantie in Rome. Op het feit na dat ik dan 's avonds/'s nachts niet mee terug ging naar het hotel, maar in mijn eigen bedje dook.
Nu we het dan toch hebben over 's avonds/'s nachts, kan ik ook de mededeling maken dat ik me vreselijk misdragen heb. Ik dacht namelijk: ze zijn er allemaal toch maar 1 week (of 4 dagen in het geval van mijn broer en zijn vriendin), laat ik het er dan ook maar van nemen. Zo geschiedde het dat ik vanaf dinsdag elke avond ben uit geweest. Favoriet was de Irish Pub. Ik ga er zelf ook altijd heen op dinsdag, want dan is er karaoke. De sfeer is er heerlijk en je ontmoet zo gemakkelijk mensen!
Terug naar het serieuze deel van de reis. Ik heb weer wat behoorlijk cultuur opgesnoven, vandaar dat ik nu ook verkouden ben denk ik.. Heel erg veel rondgelopen en gezorgd dat we de meest belangrijke plaatsen gezien hebben. Donderdag heb ik samen met mijn zus ook nog eens iets heel leuks en aparts meegemaakt! Ik heb namelijk wat Zwitserse gardisten (het 'legertje' van de paus, met die leuke pakjes) leren kennen. Een van hen vroeg of ik naar de 'Giuramento' van de gardisten wilde komen. Dat is dus het moment waarop de nieuwe gardisten op de vlag moeten zweren. Je kon er alleen binnen komen met een ticket. Er zat een hele ceremonie omheen en het was ontzettend indrukwekkend om te zien!
We hebben ook Ostia Antica nog bezocht, waar ik in een eerdere blog ook al over gesproken heb. Ik dacht, zo krijgen ze ook een beetje het gevoel hoe het is om in een oude Romeinse stad rond te lopen. Uiteindelijk is het ze allemaal goed bevallen geloof ik. Mijn moeder kon prima begrijpen dat ik het hier zo ontzettend naar mijn zin had!
Dus, voor referenties over deze prachtige stad, kan je nu naast mij ook bij hen terecht!
Ik hoop echt dat iedereen Rome eens in zijn leven bezoekt, want ik ben helemaal verliefd op deze stad!
Dat wil niet zeggen dat het niet ontzettend leuk was.
Het is me vooral ontzettend bevallen gidsje te spelen. Ik ken Rome nu aardig en aangezien ik ook nog wel cultureel aangelegd ben, weet ik meestal ook nog wel wat te vertellen over de verschillende monumenten. Mijn ouders hadden Rome nog nooit gezien, dus alles was indrukwekkend. Alle bekende monumenten kwamen aan bod: Colloseum, Forum Romanum, Pantheon, Trevi fontein, Vaticaanstad. Donderdag kwamen dan mijn broer en zn vriendin aan. Ook zij waren nog nooit in deze geweldige stad geweest, dus ik kon mijn gidskwaliteiten weer gebruiken!
Zelfs ik heb nog nieuwe dingen gezien op mijn weg door Rome. Daarbij was ik deze maanden ook nog niet in het Vaticaanse museum geweest, dus dat kwam mooi uit. Eigenlijk voelde het voor mij ook als een soort vakantie in Rome. Op het feit na dat ik dan 's avonds/'s nachts niet mee terug ging naar het hotel, maar in mijn eigen bedje dook.
Nu we het dan toch hebben over 's avonds/'s nachts, kan ik ook de mededeling maken dat ik me vreselijk misdragen heb. Ik dacht namelijk: ze zijn er allemaal toch maar 1 week (of 4 dagen in het geval van mijn broer en zijn vriendin), laat ik het er dan ook maar van nemen. Zo geschiedde het dat ik vanaf dinsdag elke avond ben uit geweest. Favoriet was de Irish Pub. Ik ga er zelf ook altijd heen op dinsdag, want dan is er karaoke. De sfeer is er heerlijk en je ontmoet zo gemakkelijk mensen!
Terug naar het serieuze deel van de reis. Ik heb weer wat behoorlijk cultuur opgesnoven, vandaar dat ik nu ook verkouden ben denk ik.. Heel erg veel rondgelopen en gezorgd dat we de meest belangrijke plaatsen gezien hebben. Donderdag heb ik samen met mijn zus ook nog eens iets heel leuks en aparts meegemaakt! Ik heb namelijk wat Zwitserse gardisten (het 'legertje' van de paus, met die leuke pakjes) leren kennen. Een van hen vroeg of ik naar de 'Giuramento' van de gardisten wilde komen. Dat is dus het moment waarop de nieuwe gardisten op de vlag moeten zweren. Je kon er alleen binnen komen met een ticket. Er zat een hele ceremonie omheen en het was ontzettend indrukwekkend om te zien!
We hebben ook Ostia Antica nog bezocht, waar ik in een eerdere blog ook al over gesproken heb. Ik dacht, zo krijgen ze ook een beetje het gevoel hoe het is om in een oude Romeinse stad rond te lopen. Uiteindelijk is het ze allemaal goed bevallen geloof ik. Mijn moeder kon prima begrijpen dat ik het hier zo ontzettend naar mijn zin had!
Dus, voor referenties over deze prachtige stad, kan je nu naast mij ook bij hen terecht!
Ik hoop echt dat iedereen Rome eens in zijn leven bezoekt, want ik ben helemaal verliefd op deze stad!
dinsdag 27 april 2010
Un week-end italiano!
Even een introductie: vorig jaar zat er een jaar lang een Italiaans meisje bij mij op school, genaamd Ania. Ze was in februari weer even terug in Nederland en ik heb haar toen beloofd ook bij haar langs te gaan als ik in Rome zou zijn. Vandaar dat ik afgelopen weekend naar het zuiden ben gereisd, om precies te zijn naar Corato, niet ver van Barletta en Trani. Ik vertrok vrijdagochtend en kwam zondagavond weer terug.
Het was ongeveer 4 uur reizen met de trein. Tenminste, dat stond op mijn ticket. Het bleek iets langer te duren, aangezien er iets mis was met het spoor op een bepaald traject. Nou blijkt dat wel vaker te gebeuren in het zuiden van Italië... Ik moest dus een stuk met de bus en vervolgens weer met de trein. Gelukkig werd ik daar al opgewacht door Ania en haar vader! Ik kreeg ook gelijk bij haar thuis een heel maal voorgeschoteld, de grootte van een avondeten. Gelukkig had ik honger.
's Middags Castel del Monte bezocht, het kasteel dat op de één eurocent van Italië staat. Nou weet ik dat deze in Nederland eigenlijk niet meer bestaan, maar stel, je denkt: 'Die wil ik nog eens zien!'. Dan heb ik er eentje. Moet je natuurlijk wel even wachten tot ik terug ben.
's Avonds werd er een surpriseparty gegeven voor een vriend van haar vriend. Ik moet echt zeggen: die Italianen weten hoe ze feestjes moeten geven! Het was super gezellig en iedereen was sterk onder de indruk van mijn Italiaans. Ikzelf was al lang blij dat ik zo ongeveer verstond wat ze zeiden. Om 12 uur, toen Felice (de jarige job (ik vermeld zijn naam, omdat ik die ontzettend leuk vind! Het betekent namelijk 'gelukkig')) dan jarig was, kwam er ook nog eens een Braziliaanse danseres. Met glitterpakje en al. Dus ook nog even lekker gedanst.
De volgende dag kon ik gelukkig een beetje uitslapen, want 's avonds was het plan om weer uit te gaan. In de middag samen met nog 3 vrienden naar Trani geweest, waar ze me de prachtige zee en haven hebben laten zien! Gelukkig daarna nog even uitgerust, want ik was eigenlijk nog vrij moe van de vorige dag. Rond 10 uur gingen we na het eten naar een café, om wat te drinken met wat andere vrienden van haar. En dan, om 12 uur, was het zo ver: Ania was jarig!! :)
Gelijk weer goed geleerd hoe je 'Welgefeliciteerd' moet zingen in het Italiaans.
Vervolgens vertrokken naar een club, waar het natuurlijk weer vrij laat is geworden.
Om het feest dan compleet te maken, was er op zondag dan dus ook nog Ania's verjaardag. Rond 12 uur eerst een aperitiefje gedronken met haar vrienden en vervolgens de halve middag aan tafel gezeten met haar familie. Ik heb zo ontzettend veel gegeten, het is bijna niet op te noemen. Om een poging te wagen: antipasti, primo piatto, secondo piatto, frutta, dolce, caffè. Ik wist niet dat mijn maag zo op kon rekken.
Voordat ik wegging nog even geslapen en toen kon ik hele traject (auto,trein,bus,trein) weer afleggen. Maar het was het waard, want het weekend was geweldig. Ik ben verliefd op Italië en nu voornamelijk op de mensen. Ze zijn gastvrij, vriendelijk, en ontzettend grappig. Ik hoop snel weer een keer terug te gaan naar Ania!
Het was ongeveer 4 uur reizen met de trein. Tenminste, dat stond op mijn ticket. Het bleek iets langer te duren, aangezien er iets mis was met het spoor op een bepaald traject. Nou blijkt dat wel vaker te gebeuren in het zuiden van Italië... Ik moest dus een stuk met de bus en vervolgens weer met de trein. Gelukkig werd ik daar al opgewacht door Ania en haar vader! Ik kreeg ook gelijk bij haar thuis een heel maal voorgeschoteld, de grootte van een avondeten. Gelukkig had ik honger.
's Middags Castel del Monte bezocht, het kasteel dat op de één eurocent van Italië staat. Nou weet ik dat deze in Nederland eigenlijk niet meer bestaan, maar stel, je denkt: 'Die wil ik nog eens zien!'. Dan heb ik er eentje. Moet je natuurlijk wel even wachten tot ik terug ben.
's Avonds werd er een surpriseparty gegeven voor een vriend van haar vriend. Ik moet echt zeggen: die Italianen weten hoe ze feestjes moeten geven! Het was super gezellig en iedereen was sterk onder de indruk van mijn Italiaans. Ikzelf was al lang blij dat ik zo ongeveer verstond wat ze zeiden. Om 12 uur, toen Felice (de jarige job (ik vermeld zijn naam, omdat ik die ontzettend leuk vind! Het betekent namelijk 'gelukkig')) dan jarig was, kwam er ook nog eens een Braziliaanse danseres. Met glitterpakje en al. Dus ook nog even lekker gedanst.
De volgende dag kon ik gelukkig een beetje uitslapen, want 's avonds was het plan om weer uit te gaan. In de middag samen met nog 3 vrienden naar Trani geweest, waar ze me de prachtige zee en haven hebben laten zien! Gelukkig daarna nog even uitgerust, want ik was eigenlijk nog vrij moe van de vorige dag. Rond 10 uur gingen we na het eten naar een café, om wat te drinken met wat andere vrienden van haar. En dan, om 12 uur, was het zo ver: Ania was jarig!! :)
Gelijk weer goed geleerd hoe je 'Welgefeliciteerd' moet zingen in het Italiaans.
Vervolgens vertrokken naar een club, waar het natuurlijk weer vrij laat is geworden.
Om het feest dan compleet te maken, was er op zondag dan dus ook nog Ania's verjaardag. Rond 12 uur eerst een aperitiefje gedronken met haar vrienden en vervolgens de halve middag aan tafel gezeten met haar familie. Ik heb zo ontzettend veel gegeten, het is bijna niet op te noemen. Om een poging te wagen: antipasti, primo piatto, secondo piatto, frutta, dolce, caffè. Ik wist niet dat mijn maag zo op kon rekken.
Voordat ik wegging nog even geslapen en toen kon ik hele traject (auto,trein,bus,trein) weer afleggen. Maar het was het waard, want het weekend was geweldig. Ik ben verliefd op Italië en nu voornamelijk op de mensen. Ze zijn gastvrij, vriendelijk, en ontzettend grappig. Ik hoop snel weer een keer terug te gaan naar Ania!
zondag 18 april 2010
Orvieto e Ostia Antica!
Wat een enthousiasme zal je wel denken, weer een blog!
En dat klopt, maar ik heb dan ook flink wat gedaan.
Zaterdag was er een uitje van school naar Orvieto. Dat is een klein stadje boven Rome, in de regio Umbrië. (Voor meer informatie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Orvieto)
Net zoals het reisje naar Pompei en Napels, kregen we een tour van onze lerares. We bezochten onder andere een gigantisch diepe put, waar aan weerszijden trappen rondliepen. Ik was best blij toen we naar beneden konden lopen, dat betekende namelijk mooie foto's! Ik was niet meer zo blij toen we dus ook weer omhoog moesten.. Iemand die een pakje per dag rookt was nog sneller dan ik boven, dat zegt genoeg lijkt me.
Nadat iedereen weer uitgepuft was, liepen we naar de Duomo (dom) van Orvieto. Voor de mensen die wel eens in Florence zijn geweest, hij lijkt er sterk op! De buitenkant van de dom was prachtig versierd en dan verwacht je meestal ook wel wat leuks aan de binnenkant. De dom stelde mij sterk teleur, het was 'aardig'. Ter vergelijking: het was alsof je net een ontzettend knappe man (of vrouw) had gezien, en vervolgens blijkt dat er alleen maar onzin uit hem/haar komt. Genoeg over de dom.
Tussen de middag weer lekker kunnen genieten van mijn broodjes van Maria, en 's middags zelf wat door de stad kunnen slenteren. Ik heb zelfs nog een museum over de Etrusken bezocht! Rond 5 uur stapten we weer de bus in, om vervolgens natuurlijk in slaap te vallen. Ik weet niet wat het is met terugreizen, maar op de een of andere manier valt íedereen áltijd in slaap!
Zondag: Ostia Antica!
Ostia Antica is een soort Pompei, maar dan wat dichter bij Rome. Het is ook heel goed bewaard gebleven, volgens mij door de slib die het bedekt heeft. Je loopt echt rond in een stadje. Dan wel eentje met veelal huizen zonder daken, maar dat drukt de pret niet. Het leuke van Ostia Antica is, dat je echt overal in/heen kan. Er zijn geen wegen waar je op moet blijven, je kan je eigen ontdekkingstochtje beginnen. Ik voelde me een beetje Dora the Explorer, maar zonder de leuke Engels liedjes. Ook omdat er vrij weinig mensen waren, kwam het nog wel eens voor dat ik helemaal alleen met wat Romeinse huizen om me heen stond. Dat versterkte het gevoel nog eens!
Al bij al was het een erg leerzaam weekend, waarvan ik vond dat ik die toch even met iedereen moest delen. Beide plaatsen zijn namelijk aanraders, voor het geval je (voor langere tijd) naar Rome gaat!
Baci!
En dat klopt, maar ik heb dan ook flink wat gedaan.
Zaterdag was er een uitje van school naar Orvieto. Dat is een klein stadje boven Rome, in de regio Umbrië. (Voor meer informatie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Orvieto)
Net zoals het reisje naar Pompei en Napels, kregen we een tour van onze lerares. We bezochten onder andere een gigantisch diepe put, waar aan weerszijden trappen rondliepen. Ik was best blij toen we naar beneden konden lopen, dat betekende namelijk mooie foto's! Ik was niet meer zo blij toen we dus ook weer omhoog moesten.. Iemand die een pakje per dag rookt was nog sneller dan ik boven, dat zegt genoeg lijkt me.
Nadat iedereen weer uitgepuft was, liepen we naar de Duomo (dom) van Orvieto. Voor de mensen die wel eens in Florence zijn geweest, hij lijkt er sterk op! De buitenkant van de dom was prachtig versierd en dan verwacht je meestal ook wel wat leuks aan de binnenkant. De dom stelde mij sterk teleur, het was 'aardig'. Ter vergelijking: het was alsof je net een ontzettend knappe man (of vrouw) had gezien, en vervolgens blijkt dat er alleen maar onzin uit hem/haar komt. Genoeg over de dom.
Tussen de middag weer lekker kunnen genieten van mijn broodjes van Maria, en 's middags zelf wat door de stad kunnen slenteren. Ik heb zelfs nog een museum over de Etrusken bezocht! Rond 5 uur stapten we weer de bus in, om vervolgens natuurlijk in slaap te vallen. Ik weet niet wat het is met terugreizen, maar op de een of andere manier valt íedereen áltijd in slaap!
Zondag: Ostia Antica!
Ostia Antica is een soort Pompei, maar dan wat dichter bij Rome. Het is ook heel goed bewaard gebleven, volgens mij door de slib die het bedekt heeft. Je loopt echt rond in een stadje. Dan wel eentje met veelal huizen zonder daken, maar dat drukt de pret niet. Het leuke van Ostia Antica is, dat je echt overal in/heen kan. Er zijn geen wegen waar je op moet blijven, je kan je eigen ontdekkingstochtje beginnen. Ik voelde me een beetje Dora the Explorer, maar zonder de leuke Engels liedjes. Ook omdat er vrij weinig mensen waren, kwam het nog wel eens voor dat ik helemaal alleen met wat Romeinse huizen om me heen stond. Dat versterkte het gevoel nog eens!
Al bij al was het een erg leerzaam weekend, waarvan ik vond dat ik die toch even met iedereen moest delen. Beide plaatsen zijn namelijk aanraders, voor het geval je (voor langere tijd) naar Rome gaat!
Baci!
woensdag 14 april 2010
Sicilia: parte due
(Dit is deel 2, lees eerst deel 1 hieronder!)
En we gaan weer vrolijk verder. Het is alleen wat overzichtelijker op deze manier.
We besloten de volgende dag de bus te pakken van 1 uur naar Catania. Dit betekende dat we op ons dooie akkertje konden ontbijten, douchen, aankleden en nog even tv kijken. Ik wilde eigenlijk geen afscheid nemen van Siracusa, maar we hadden een hostel geboekt in Catania, dus we moesten wel. Na anderhalf uur stapten we uit in wat de Canadese vrouw een 'nasty shithole' had genoemd. Dat bleek gelukkig heel erg mee te vallen, Katja vond het zelfs de mooiste stad van de drie! Aangekomen in het hostel besloten we gelijk maar een dagtour naar de Etna voor morgen te boeken, wat de Canadese vrouw ons had aangeraden. Aangezien het toen al 4 uur was, kwamen we op het idee dan maar gigantisch de toerist uit te gaan hangen: we namen het toeristentreintje! Het was eigenlijk een heel goed idee, het wordt nogal onderschat vind ik eigenlijk. We konden namelijk in 3 kwartier de hele stad bekijken, met uitleg en al. Ook zelf nog even rondgelopen, want het grote nadeel is dat je niet echt goede foto's kan maken..
Ondanks dat we vrij veel geslapen hadden waren we toch vrij moe (of lui) in de avond en besloten daarom maar met 2 films op de bank te gaan zitten: Meet The Parents en Hostel. De laatste, niet omdat we nou zoveel van horror houden, maar omdat we vonden dat we Hostel wel eens in een hostel moesten kijken. De receptionist vond het vervolgens erg grappig om sinister te gaan doen, en wilde ons de kelder wel even laten zien, daar was namelijk een klein riviertje (wat niet verzonnen is trouwens, die was er wel!). Wij waren al bang zat, dus liever niet.
We werden om 9 uur opgehaald om naar de Etna te gaan. We konden gelukkig bergschoenen lenen en een dikke jas, aangezien we die natuurlijk niet mee hadden. Uiteindelijk waren we met een groepje van 8: een Frans koppel, 2 Finse koppels, en wij. De gids was een onderzoeker aan de universiteit. Hij had geologie gestudeerd en was gespecialiseerd in vulkanisme. Hij deed deze tours als een soort van bijbaantje. Ofwel: alle vragen over vulkanisme die we hadden, konden we aan hem stellen! Hij liet ons van alles zien: oude lavastromen, kraters, grotten, enz. In een grot gingen we met helm en zaklantaarn naar binnen. Het was gecreëerd door de lava, en we konden zo'n 300 meter doorlopen. Onderweg ook nog 2 vleermuizen gezien! Al met al was het werkelijk een geweldige dag, want het was ook weer eens wat anders dan alleen maar kerken en oude gebouwen bekijken! En daarbij was de gids gewoon geweldig. Zijn Engels was perfect, maakte constant grapjes, en had heel veel interessante dingen te vertellen. Door de hele dagtrip waren we (weer) behoorlijk moet en besloten na een drankje in de pub maar te gaan slapen.
En dan was de laatste dag alweer aangebroken. We liepen 's ochtends nog even wat rond in Catania, en namen de bus van 1 uur naar Palermo. Daar mochten we onze bagage droppen bij het Hostel en konden we dus nog even lekker rondwandelen. De bus van 8 uur zou ons naar het vliegveld brengen, maar eigenlijk wilden we helemaal niet gaan. Het leven op Sicilië beviel ons veel te goed. En daarbij is het heel raar om na een vakantie niet terug naar huis te gaan, maar terug naar je 'andere vakantie' (Rome). Het vliegtuig bleek ook nog eens 2 uur vertraging te hebben. Hierdoor waren we pas om 12 uur in Rome. De terugweg in de taxi werden we gelukkig wakker gehouden door de taxichauffeur, die maar niet op kon houden met praten. Alle onderwerpen kwamen aan bod: het verkeer, zijn auto, de maffia, vervelende klanten. Ik had nooit in het begin moeten zeggen dat we wel wat Italiaans konden.. Om half 2 kon ik eindelijk mijn bedje in duiken en terug verlangen naar Sicilië...
De foto's zijn te vinden op: http://picasaweb.google.com/Hannii91/FotoSRome#
En we gaan weer vrolijk verder. Het is alleen wat overzichtelijker op deze manier.
We besloten de volgende dag de bus te pakken van 1 uur naar Catania. Dit betekende dat we op ons dooie akkertje konden ontbijten, douchen, aankleden en nog even tv kijken. Ik wilde eigenlijk geen afscheid nemen van Siracusa, maar we hadden een hostel geboekt in Catania, dus we moesten wel. Na anderhalf uur stapten we uit in wat de Canadese vrouw een 'nasty shithole' had genoemd. Dat bleek gelukkig heel erg mee te vallen, Katja vond het zelfs de mooiste stad van de drie! Aangekomen in het hostel besloten we gelijk maar een dagtour naar de Etna voor morgen te boeken, wat de Canadese vrouw ons had aangeraden. Aangezien het toen al 4 uur was, kwamen we op het idee dan maar gigantisch de toerist uit te gaan hangen: we namen het toeristentreintje! Het was eigenlijk een heel goed idee, het wordt nogal onderschat vind ik eigenlijk. We konden namelijk in 3 kwartier de hele stad bekijken, met uitleg en al. Ook zelf nog even rondgelopen, want het grote nadeel is dat je niet echt goede foto's kan maken..
Ondanks dat we vrij veel geslapen hadden waren we toch vrij moe (of lui) in de avond en besloten daarom maar met 2 films op de bank te gaan zitten: Meet The Parents en Hostel. De laatste, niet omdat we nou zoveel van horror houden, maar omdat we vonden dat we Hostel wel eens in een hostel moesten kijken. De receptionist vond het vervolgens erg grappig om sinister te gaan doen, en wilde ons de kelder wel even laten zien, daar was namelijk een klein riviertje (wat niet verzonnen is trouwens, die was er wel!). Wij waren al bang zat, dus liever niet.
We werden om 9 uur opgehaald om naar de Etna te gaan. We konden gelukkig bergschoenen lenen en een dikke jas, aangezien we die natuurlijk niet mee hadden. Uiteindelijk waren we met een groepje van 8: een Frans koppel, 2 Finse koppels, en wij. De gids was een onderzoeker aan de universiteit. Hij had geologie gestudeerd en was gespecialiseerd in vulkanisme. Hij deed deze tours als een soort van bijbaantje. Ofwel: alle vragen over vulkanisme die we hadden, konden we aan hem stellen! Hij liet ons van alles zien: oude lavastromen, kraters, grotten, enz. In een grot gingen we met helm en zaklantaarn naar binnen. Het was gecreëerd door de lava, en we konden zo'n 300 meter doorlopen. Onderweg ook nog 2 vleermuizen gezien! Al met al was het werkelijk een geweldige dag, want het was ook weer eens wat anders dan alleen maar kerken en oude gebouwen bekijken! En daarbij was de gids gewoon geweldig. Zijn Engels was perfect, maakte constant grapjes, en had heel veel interessante dingen te vertellen. Door de hele dagtrip waren we (weer) behoorlijk moet en besloten na een drankje in de pub maar te gaan slapen.
En dan was de laatste dag alweer aangebroken. We liepen 's ochtends nog even wat rond in Catania, en namen de bus van 1 uur naar Palermo. Daar mochten we onze bagage droppen bij het Hostel en konden we dus nog even lekker rondwandelen. De bus van 8 uur zou ons naar het vliegveld brengen, maar eigenlijk wilden we helemaal niet gaan. Het leven op Sicilië beviel ons veel te goed. En daarbij is het heel raar om na een vakantie niet terug naar huis te gaan, maar terug naar je 'andere vakantie' (Rome). Het vliegtuig bleek ook nog eens 2 uur vertraging te hebben. Hierdoor waren we pas om 12 uur in Rome. De terugweg in de taxi werden we gelukkig wakker gehouden door de taxichauffeur, die maar niet op kon houden met praten. Alle onderwerpen kwamen aan bod: het verkeer, zijn auto, de maffia, vervelende klanten. Ik had nooit in het begin moeten zeggen dat we wel wat Italiaans konden.. Om half 2 kon ik eindelijk mijn bedje in duiken en terug verlangen naar Sicilië...
De foto's zijn te vinden op: http://picasaweb.google.com/Hannii91/FotoSRome#
Sicilia: part'uno
Daar is hij dan: het langverwachte verhaal over mijn reisje naar Sicilië!
Ik heb er maar 2 delen van gemaakt, aangezien ik behoorlijk veel te vertellen heb.
Ik moest donderdag al om half 5 opstaan, want het vliegtuig vertrok namelijk al om 7.10. Dit betekende gelukkig wel dat wij om 11 uur al vrolijk door Palermo konden rondlopen. We hadden toen ook al onze bagage kunnen droppen bij ons hostel. Er was ontzettend veel te zien, gelukkig hadden we al een kaart gehaald bij het informatiecentrum. Alles is erg veelzijdig in Palermo (en ook in de rest van Sicilië), omdat het beïnvloedt is door verschillende bevolkingsgroepen, zoals de Arabieren en de Grieken. Aangezien er ook een mooie winkelstraat was, konden we het niet laten ook nog even wat winkels te bekijken. Met we bedoel ik trouwens Katja en ik. Katja is een Zwitsers meisje die ik hier al een van de eerste dagen heb ontmoet en met wie ik het heel goed kan vinden. Vervolgens even op bed gelegen op de kamer, aangezien we toch wel een beetje moe waren. Rond 6 uur maar wat eten gaan zoeken (en gevonden!). Het was ontzettend lekker en veel. Misschien kwam dat ook wel omdat we vriendjes hadden gemaakt met de kok. Het was zelfs zo erg dat hij persoonlijk onze borden kwam brengen uit de keuken.. Het enige wat hij vervolgens wilde was even op de foto met ons. Vooruit, dat mocht dan wel! De volgende dag moesten we alweer vroeg op, dus besloten we maar gelijk na het eten te gaan slapen.
Om half 7 ging de wekker weer, want we moesten de bus naar Siracusa van 8 uur halen. De busrit duurde 3,5 uur en was heel mooi. Zo konden we namelijk heel veel Sicilië zien! Het hostel in Siracusa was, niet overdreven, het mooiste hostel dat ik ooit heb gezien. (Voor foto's: http://www.lolhostel.com/photo.htm). Er zaten in onze bus ook 3 jongens, die dus uiteindelijk in hetzelfde hostel bleken te slapen. Ze bleken Grieks te zijn en waren ook voor een kleine vakantie naar Sicilië afgereisd vanuit Napels. Ze woonden daar, en studeren er voor een jaar aan de universiteit. Waarschijnlijk gaan we dus nog wel even op bezoek in Napels!
Siracusa is werkelijk een hele mooie stad. De sfeer is heerlijk rustig en kalm, want de stad is niet heel groot. Nou ligt dit ook wel een beetje aan het feit dat wij er in april waren, en niet in bijvoorbeeld juni of juli. Dan is het namelijk afgeladen met toeristen. Om wat geld te besparen hebben we in de gemeenschappelijke keuken wat pasta gemaakt, wat ook prima smaakte. Na het eten ben ik met de Grieken en een Canadese vrouw naar een jazzbar geweest en Katja dook haar bed in, want die voelde zich niet zo lekker.
De volgende dag deden we het rustig aan (het was tenslotte vakantie), maar toch waren we om 10 uur bij de catacomben. Net zoals die onder het Vaticaan, was ook dit erg apart. Het was een soort ondergrondse stad, zoveel gangen waren er. We kregen een privégids, dit was namelijk verplicht en verder was er niemand om met ons mee te gaan! Het volgende plan was om naar het archeologisch park te gaan, en daar 2 vrienden van onze school te ontmoeten. Zij waren namelijk op rondreis door Sicilië, en waren toevallig op dezelfde dag in Siracusa! We hebben de rest van de dag dan ook met hen opgetrokken. In het archeologisch park was onder ander het beroemde Griekse theater en het 'Oor van Dionysius' te zien. Vervolgens weer richting stad gelopen en nog wat gegeten bij een Siciliaans 'fastfoodrestaurant'. Nou moet je niet denken aan een McDonalds of iets dergelijks, want zo 'fast' was het nou ook weer niet. Het was snel, maar op de Italiaanse manier. Of wel: lekker rustig aan. 's Avonds met zijn vieren uit eten geweest in een typisch Siciliaans restaurant, dat ons was aangeraden door de receptionist van het hostel. Toen we terug waren dook Katja weer haar bed in, want ze was nog steeds niet helemaal fit. Ik heb uiteindelijk de halve nacht een Spanjaard (in het Italiaans) gekletst. Hij woont op het moment in Perugia, en studeert daar voor een jaar.
Continua...
Ik heb er maar 2 delen van gemaakt, aangezien ik behoorlijk veel te vertellen heb.
Ik moest donderdag al om half 5 opstaan, want het vliegtuig vertrok namelijk al om 7.10. Dit betekende gelukkig wel dat wij om 11 uur al vrolijk door Palermo konden rondlopen. We hadden toen ook al onze bagage kunnen droppen bij ons hostel. Er was ontzettend veel te zien, gelukkig hadden we al een kaart gehaald bij het informatiecentrum. Alles is erg veelzijdig in Palermo (en ook in de rest van Sicilië), omdat het beïnvloedt is door verschillende bevolkingsgroepen, zoals de Arabieren en de Grieken. Aangezien er ook een mooie winkelstraat was, konden we het niet laten ook nog even wat winkels te bekijken. Met we bedoel ik trouwens Katja en ik. Katja is een Zwitsers meisje die ik hier al een van de eerste dagen heb ontmoet en met wie ik het heel goed kan vinden. Vervolgens even op bed gelegen op de kamer, aangezien we toch wel een beetje moe waren. Rond 6 uur maar wat eten gaan zoeken (en gevonden!). Het was ontzettend lekker en veel. Misschien kwam dat ook wel omdat we vriendjes hadden gemaakt met de kok. Het was zelfs zo erg dat hij persoonlijk onze borden kwam brengen uit de keuken.. Het enige wat hij vervolgens wilde was even op de foto met ons. Vooruit, dat mocht dan wel! De volgende dag moesten we alweer vroeg op, dus besloten we maar gelijk na het eten te gaan slapen.
Om half 7 ging de wekker weer, want we moesten de bus naar Siracusa van 8 uur halen. De busrit duurde 3,5 uur en was heel mooi. Zo konden we namelijk heel veel Sicilië zien! Het hostel in Siracusa was, niet overdreven, het mooiste hostel dat ik ooit heb gezien. (Voor foto's: http://www.lolhostel.com/photo.htm). Er zaten in onze bus ook 3 jongens, die dus uiteindelijk in hetzelfde hostel bleken te slapen. Ze bleken Grieks te zijn en waren ook voor een kleine vakantie naar Sicilië afgereisd vanuit Napels. Ze woonden daar, en studeren er voor een jaar aan de universiteit. Waarschijnlijk gaan we dus nog wel even op bezoek in Napels!
Siracusa is werkelijk een hele mooie stad. De sfeer is heerlijk rustig en kalm, want de stad is niet heel groot. Nou ligt dit ook wel een beetje aan het feit dat wij er in april waren, en niet in bijvoorbeeld juni of juli. Dan is het namelijk afgeladen met toeristen. Om wat geld te besparen hebben we in de gemeenschappelijke keuken wat pasta gemaakt, wat ook prima smaakte. Na het eten ben ik met de Grieken en een Canadese vrouw naar een jazzbar geweest en Katja dook haar bed in, want die voelde zich niet zo lekker.
De volgende dag deden we het rustig aan (het was tenslotte vakantie), maar toch waren we om 10 uur bij de catacomben. Net zoals die onder het Vaticaan, was ook dit erg apart. Het was een soort ondergrondse stad, zoveel gangen waren er. We kregen een privégids, dit was namelijk verplicht en verder was er niemand om met ons mee te gaan! Het volgende plan was om naar het archeologisch park te gaan, en daar 2 vrienden van onze school te ontmoeten. Zij waren namelijk op rondreis door Sicilië, en waren toevallig op dezelfde dag in Siracusa! We hebben de rest van de dag dan ook met hen opgetrokken. In het archeologisch park was onder ander het beroemde Griekse theater en het 'Oor van Dionysius' te zien. Vervolgens weer richting stad gelopen en nog wat gegeten bij een Siciliaans 'fastfoodrestaurant'. Nou moet je niet denken aan een McDonalds of iets dergelijks, want zo 'fast' was het nou ook weer niet. Het was snel, maar op de Italiaanse manier. Of wel: lekker rustig aan. 's Avonds met zijn vieren uit eten geweest in een typisch Siciliaans restaurant, dat ons was aangeraden door de receptionist van het hostel. Toen we terug waren dook Katja weer haar bed in, want ze was nog steeds niet helemaal fit. Ik heb uiteindelijk de halve nacht een Spanjaard (in het Italiaans) gekletst. Hij woont op het moment in Perugia, en studeert daar voor een jaar.
Continua...
Abonneren op:
Posts (Atom)